نویسنده: محمد طالبیان



 
Zipper Interactive سال 1995 توسط جیم باسلر و برایان سودربرگ تأسیس شد. از عناوین این شرکت می توان به ‏‏‏Top Gun ،Recoil ،Death Drome‏‏‎‎‏ و Crimson Skies اشاره کرد. اما اصلی ترین و در کل بزرگترین پروژه ای که این شرکت تا کنون در ساخت آن دست داشته است سری بازی های SOCOM است که تا کنون بر روی کنسول های PS2 وPSP (نسخه PS3 این عنوان کارZI نیست) عرضه شده اند.
یکی از نقاط قوت MAG در کنار زیاد بدون تعداد بازیبازها در هر لحظه تعداد زیاد و تنوع بالای اسلحه های آن ها است. در اینجا سعی می کنیم به بعضی از این اسلحه ها اشاره ای کوتاه کنیم.
در کل SVER ها دارای 17 اسلحه هستند که از این میان می توان به AN-94 (یک Assault Rifle همراه با برد بالا، لگد کم و قدرت ایستایی بالا) AEK-971،RPG (سلاحی روسی که در حالت اتوماتیک دارای لگد بسیار کمی است)،RG-6 (یک نارنجک انداز نیمه خودکار). Raven ها دارای 10 نوع اسلحه هستند. MP7Al (یک SMG مخصوص با دقت بسیار بالا و لگد کم)، MG4(یک LMG دقیق همراه با سرعت آتش بالا)، F2000(یک Assault Rifle معمولی و مناسب برای نبردهای مختلف). در این بین Valor ها از دیگر گروه های موجود در بازی اسلحه های کمتری را در اختیار دارند و در کل از 6 نوع اسلحه اختصاصی بهره می برند.FN SCAR LW (این اسلحه اکنون توسط نیروی دریایی امریکا به عنوان یک اسلحه دقیق و قوی مورد استفاده قرار می گیرد)، M4Al (اسلحه ای معروف که از دقت بالایی برخوردار است).

بحران جهانی در آینده ای نه چندان دور

وقایع داستانی MAG در چیزی حدود 20 سال بعد از زمان حاضر به وقوع می پیوندد. منابع نفتی کشورهای مختلف در حال تمام شدن است و در نتیجه جنگ برای به دست آوردن منابع نفتی بالا می گیرد. جنگ ها و درگیری های زیادی بین ارتش های مختلف شکل می گیرد اما بعد از مدتی که این جنگ ها نتیجه ای جز ضرر در بر نداشته کشورهای مختلف تصمیم می گیرند که با امضای موافقت نامه ای ارتش های خود را از مرزهای کشورشان بیرون نبرند.
این موافقت نامه برای کشورهای سودجو چیزی جز ضرر در بر ندارد و این جاست که ارتش های خصوصی یا همان PMCها دوباره شکل می گیرند. این ارتش ها هیچگونه مرز و حدی ندارند و می توانند به هر جا که می خواهند حمله کنند. به همین منظور کشورهای منفعت طلب از این موقعیت استفاده می کنند و به استخدام این ارتش های خصوصی رو می آورند. PMCهای موجود در این عنوان به سه دسته با نام های ‏Raven‎‏، Valorو SVER تقسیم می شوند و هر یک از این گروه ها امکانات خود را در اختیار دارند.

فرصتی برای بالا بردن آدرنالین خونتان

همان طور که اشاره شد تعداد زیاد بازیبازها در هر نقشه عاملی است که سازندگان عمده تمرکز خود را بر روی آن گذاشته اند تا بتوانند صحنه هایی شلوغ، عظیم و مهیج را برای بازیباز فراهم کنند. هر بازیباز می تواند در ابتدای ورود به بازی یکی از 3 گروه موجود در بازی را انتخاب کند. بعد از این کار بازیباز می تواند چهره و ظاهر شخصیت، صدا و دیگر موارد موجود را طراحی و انتخاب کند. نکته قابل توجه این است که در چنین عنوان چند نفره ای مطمئناً منتظر حضور کلاس ها و اسلحه های مختلف در ابتدای بازی هستید، اما این را باید بگویم که هیچ یک از این موارد درMAG وجود ندارد. در ابتدای بازی هر بازیباز اصلاً نمی تواند یک کلاس به خصوص را انتخاب کند بلکه می تواند در طول بازی و با به دست آوردن امتیازهای خاصی تجهیزات متفاوتی را خریداری کند. به طور مثال نبود کلاس Medic در بازی این گونه توجیه شده است که هر بازیباز می تواند امکاناتی که کلاس Medic به همراه دارد را خود خریداری کند و از آن ها استفاده کند. همین روند در مورد اسلحه های مختلف نیز صدق می کند و بازیباز می تواند با کسب امتیاز اسلحه های جدیدی را برای خود خریداری کند. این روند می تواند کمک به سزایی در پیچیده نشدن بازی در آینده به آن بکند و باعث شود که با وجود تعداد زیادی بازیباز پیچیدگی خاصی در بازی به وجود نیاید. البته محدودیت هایی برای هر گروه وجود دارد و هر یک از این 3 گروه تنها قادر هستند که از یک سری اسلحه مخصوص به خود استفاده کند. هر 8 بازیباز در یک Squad قرار می گیرند و یکی از این 8 نفر با توجه به میزان تجربه که با همان نام XP در بازی نشان داده می شود به عنوان رهبر گروه انتخاب می شود. هر چهار Squad یک Platoon نام می گیرد و دوباره یک نفر که با تجربه ترین نفر است به عنوان رهبر Platoon انتخاب می شود. در انتها نیز یک نفر به عنوان فرمانده کل 128 نفر دیگر در بازی حضور پیدا می کند و از امکانات ویژه ای در امر فرماندهی بهره می برد. لازم به ذکر است که رهبرهای هر Squad و هر Platoon نیز امکانات خاصی از جمله درخواست نیروی کمکی، هواپیماهای پشتیبانی و...را در اختیار دارند. یکی از مسائل جالب این است که منطقه، اسلحه ها و حتی HUD هر گروه نسبت به گروه دیگر از طراحی مخصوص به خودش بهره می برد. با این کار هر بازیباز به راحتی می تواند متوجه این شود اکنون در منطقه چه گروهی قرار دارد. کلیت روند بازی به این صورت خلاصه می شود که دو تیم تشکیل شده در بازی به عنوان تیم حمله کننده و تیم دفاع کننده مشخص می شوند. به طور کلی از سوی ZI اعلام شده است که 12 نقشه در نسخه نهایی قابل بازی خواهد بود. در هر یک از این نقشه ها تیم حمله کننده هدف های خاصی را دنبال می کند و روند پیروزی در هر نقشه برای تیم حمله کننده متفاوت با دیگری است. البته تیم دفاع کننده در کل در تمامی نقشه این وظیفه را دارد که از انجام مأموریت های تیم حمله کننده جلوگیری کند و از مناطق حساس خود دفاع کند. همانند بعضی از بازی های چند نفره آنلاین در MAG نیز وسایل نقلیه مختلفی وجود دارند. طبق گفته های سازندگان این وسایل کاربرد بسیار زیادی در بازی ندارند و اکثراً به عنوان یک وسیله نقلیه منتقل کننده سربازها در این عنوان مورد استفاده قرار می گیرند. البته از این نکته نیز نمی توان چشم پوشی کرد که در نمایش های MAG کاملاً مشخص است که وسایل نقلیه آسیب پذیری زیادی در مقابل RPG و دیگر مواد منفجر کننده دارند.

گرافیک قربانی وسعت زیاد

طبق نمایش هایی که بازی تا کنون داشته این نکته به خوبی دیده می شود که MAG از گرافیک آنچنان بالایی بهره نمی برد و سازندگان تنها سعی کرده اند تا اصول اصلی یک گرافیک نسل حاضر را در بازی خود بگنجانند. با توجه به وسعت بالای نقشه ها و تعداد زیاد بازیبازها این امر کاملاً طبیعی به نظر می رسد. اشتباه نکنید گرافیک MAG بد یا ضعیف نیست. بر عکس با توجه به وسعت نقشه ها، پردازش موارد بسیار زیادی همچون انفجارها و خرابی ها در تمامی مناطق بازی و وجود 256 بازیباز هم زمان در MAG از یک گرافیک خوب بهره می برد که در کنار طراحی های مناسب در زمینه محیط و مدل ها تمامی انتظارات موجود را می تواند برآورده کند.
از صداگذاری بسیار خوب برای محیط و شخصیت ها نیز نمی توان چشم پوشی کرد که به نظر می رسد به خوبی انتخاب شده اند و حرفی برای گفتن نگذاشته اند. نکته قابل ذکر این است که طبق گفته های ZI هیچ صدایی به صورت از پیش تعیین شده در بازی پخش نخواهد شد. به طور مثل اگر صدای انفجاری را می شنوید مطمئن باشید که در سوی دیگر نقشه، بازیبازی در حال منفجر کردن چیزی است و یا هیچ گونه صدای اسلحه ای به صورت پس زمینه و از قبل تعیین شده در بازی پخش نخواهد شد و تمامی صداها دارای منشأ خود هستند.
این نکته می تواند عمق و وسعت صداگذاری بازی را به نمایش در بیاورد که با توجه به محدودیت های موجود باز هم تیم سازنده بازی کاری کرده است که اگر بازیبازی قادر به شنیدن صدایی باشد حتماً آن ها را بشنود یا به عبارتی تمامی صداهای موجود در بازی برای هر بازیباز پردازش می شوند.
باید دید که ZI در نسخه نهایی چه موارد دیگری را مورد تغییر و بهبود قرار خواهد داد. مواردی چون کنترل بازی که در نمایش های بازی و نسخه بتای آن به نظر می رسد که هنوز هم جای کار بیشتری دارد.
منبع: مجله ی بازی رایانه، شماره ی 32